Ik wilde je graag via deze mail bedanken dat ik afgelopen vrijdag bij TEDxVeghel mocht zijn. Wat een prachtige dag, ik heb er van genoten. Indrukwekkende verhalen afgewisseld met emotionele verhalen. Wat hebben jij en Ellen samen met het voltallige vrijwilligers team dit fantastisch geregeld.

Ik ben dankbaar dat ik daar bij mocht zijn.

Vandaag een donatie gedaan naar klavertje2 stichting.

WOW, wat mag je weer trots zijn op jezelf, je team én je sprekers. Ik heb afgelopen vrijdag echt genoten van een fantastische dag. Met verwondering, een lach en een paar keer ook met een traan heb ik mogen luisteren naar fantastische verhalen. 

Het was weer een eer om erbij te mogen zijn. Chapeau voor jullie allen en  dank dat ik een van je gasten mocht zijn!

Na verwondering over de vraag om te komen spreken heb ik toegezegd. Daar kreeg ik al snel spijt van, want het is heel veel meer dan een praatje. De lat van Ellen en Pepijn ligt hoog. Het TEDx podium kostte veel tijd, was zenuwslopend om te betreden, maar had ik voor geen goud willen missen. Het feit dat ik er mocht staan met mijn verhaal was een eer. Het feit dat het in Veghel was, was thuiskomen.

Om met de andere sprekers op te trekken was geweldig. Een heel bijzondere groep. Veel bewondering voor elk verhaal en vooral voor de passie die daarachter zit. Maar hoe mooi, interessant en intrigerend elk verhaal ook was, niets komt ook maar in de buurt van de diep persoonlijke en hartverscheurende verhalen van Lotte en Wim. Diep respect voor hun moed en kracht. 

Dat alles maakt de TEDx tot wat het is, een feestje voor iedereen, een feestje dat je niet wilt missen.

TEDx vond ik een hele bijzondere dag. Ik had mezelf aangemeld als buddy voor een spreker. Nu mocht je zelf een spreker kiezen die je het meeste aansprak. Ik heb gekozen voor Joost van den Hoek omdat ik vind dat hij een goede visie heeft. Hij woont zelf in China en zijn visie geeft aan waarom is het hier in Nederland zo anders als in China. Zijn voorbeeld was dat in Nederland evenveel mensen wonen als daar op een bepaald deel. Alles is in China veel dichter bij elkaar. Binnen een paar minuten ben je bij je werk, je school of een supermarkt. In Nederland moet je overal veel verder naar toe reizen. Dit vond ik persoonlijk een mooie visie en ging hier zelf ook over na denken.

Als buddy zorgde ik ervoor dat Joost op tijd bij de make-up en de zaal was. Joost was een rustig persoon die tussen de tijd door liever even tijd voor zichzelf had. Tussendoor liet ik hem hierdoor zoveel mogelijk met rust maar zorgde er wel voor dat ik wist waar hij was. Hierdoor wisten we wat we aan elkaar hadden deze dag, ik gaf hem zijn rust om voor te bereiden op zijn optredens en zorgde dat ik op tijd er weer was om hem te kunnen begeleiden. Bij de optredens van Joost had ik de mogelijkheid om mee te kunnen kijken vanuit achter. Hierdoor heb ik zijn optreden ook kunnen zien. Hij gaf zijn optreden in de Engelse zaal en daarna ook nog in de Nederlandse zaal. De Engelse zaal vond ik lastiger om te volgen maar stukjes die ik niet begrepen had kon ik daarna in de Nederlandse zaal nog volgen.

Tussen de optreden door had ik tijd om vanuit boven naar andere sprekers te kunnen kijken. Een paar sprekers sprongen er wel tussenuit en hadden echt een mooi verhaal. Het verhaal van Lotte Klaver sprong er bij mij zelf echt uit. Lotte Klaver is een jonge vrouw die de Usher ziekte heeft. Dit is een ziekte waarbij je langzaamaan minder kan zien en minder goed hoort. Hierdoor wordt het langzaamaan doof en stil. Dit vond ik echt een heel heftig verhaal en kreeg ik een brok in me keel. Ik had hier persoonlijk nog nooit van gehoord en wist hierdoor ook niet dat dit bestond. Ik vond het heel knap om te zien dat ze hier haar verhaal deed om mensen bekend te laten maken met de ziekte en hierdoor hoopte ze dat er uiteindelijk een genezing voor te vinden was.

Tussen de optredens van de beide buddy’s hadden we in de pauze tijd om nog even te netwerken. Dit evenement trok veel mensen aan en hierdoor konden we met andere in gesprek gaan erover. Maar deze dag stond ook in het teken van gezelligheid. Onderling met alle buddy’s hebben we gelachen, gekletst en de photobooth uitgeprobeerd. Het was een leuk en bijzonder evenement en een kans die je nooit meer zou krijgen.

Feedup:

Dit was voor mij de eerste keer dat ik een congres heb bijgewoond, van tevoren wist ik dus niet heel goed wat ik kon verwachten. Uiteraard had ik wel al vaker van het concept TEDx gehoord. De diversiteit aan sprekers is mij erg goed bevallen. De tijd wat de sprekers krijgen voor hun onderwerp is goed afgestemd want door de toch welk korte presentaties is de aandacht er goed bij te houden. Helaas hadden een aantal sprekers gedeeltelijk overlappende onderwerpen zoals artificial intelligence, dan merkte je dat in de zaal de aandacht afnam.

Feedback:

Ik vond het een hele leerzame dag, een echte eyeopener omdat er over onderwerpen werd gesproken waar we tijdens onze studie en minor normaal niks over meekrijgen. De TED-talk over de vliegende auto (PAL-V) zal mij het meeste bijblijven, ik had niet verwacht dat deze ontwikkelingen al zo ver zouden zijn. Ze hadden het eerste prototype zelfs meegenomen naar Veghel. Het congres vond plaats van 09:00 tot 17:20. In die tijd kwamen er per zaal maar liefst 18 sprekers voorbij. Ik had van tevoren al verwacht dat het lastig zou zijn om de concentratie er constant bij te houden, hier wilde ik dus extra op letten. Een kwaliteit wat hierbij dus naar voren is gekomen is concentratie en leergierig opstellen. Als je bij zulke events open staat voor nieuwe dingen en je erin interesseert kun je van de sprekers met boeiende onderwerpen heel veel leren.

Feedforward:

Alles bijeengenomen vond ik het dus een erg leerzame en leuke dag, ik ben van mening dat ik door dit congres bij te wonen een goede impressie heb gekregen van wat TEDx events in houden. Het lijkt me erg leuk om in de toekomst vaker van deze events te bezoeken want de sprekers zetten je over bepaalde onderwerpen aan het denken. Zoals gezegd werkt het dus als een echte eyeopener!

Reflectie:

Ik was nog nooit bij een TEDx talk geweest. Ik vond het een erg interessante dag en ook een leerzame dag die je stof tot nadenken geeft. Ik was ook erg blij met het thema Change. Hierdoor werp je toch een kleine blik naar de toekomst, een onderwep dat ik altijd wel interessant vind om over na te denken. Zo heb ik dus geleerd over de ziekte van Usher, een ziekte die je langzamerhand doof en blind maakt. Dat vond ik een hartverscheurend verhaal. Tevens heb ik geleerd dat de economie in China op volle toeren draait en in een heel rap tempo omhoog schiet. Zullen we dan toch Chinees moeten gaan leren voor de toekomst?

Wat ik de volgende keer anders zou doen is dat ik buddy van een spreker zou willen zijn. Op deze manier kom je echt in contact met de spreker en begeleid je hem/haar heel de dag. Achteraf gezien zou dit toch wel een erg leuke ervaring op kunnen leveren.